6. De thuiskomst in Athene

Ok, het was tijd om mijn plannetje uit te voeren. “Jongens hijs de zwarte zeilen!” “Maar kapitein, er...”. Ik viel hem in de rede: “Doe gewoon wat ik zeg!”. Ik dacht: “Als mijn vader die zwarte zeilen ziet denkt hij vast dat ik ben overleden en met een beetje geluk pleegt hij zelfmoord! Nadat hij dat heeft gedaan kan ik gemakkelijk zijn plek in pikken, geniaal. En als ze vragen waarom we de witte zeilen hebben verwisseld voor de zwarte dan zeg ik gewoon dat ik nog steeds verdrietig ben om Ariadne.” Mijn plan was waterdicht! Eindelijk was dit ‘avontuur’ voorbij. Ik heb gelukkig toch iets overgehouden aan deze reis: roem en ik ben koning!